حسین کلانی، پیشکسوت فوتبال ایران در گفت‌وگو با صلح خبر، درباره شرایط پرسپولیس اعلام نمود: به خاطر اینکه سه فصل پشت سر هم پرسپولیس قهرمان شد، عموم باشگاه‌ها انگیزه مضاعفی برای رقابت با این تیم دارند. از طرفی هر چه قدر بازیکنان صبور باشند و عزت نفس داشته باشند باز هم این موج غرور مقداری تاثیرگذار است. در ضمن مملکت ما شرایط خاصی دارد و همه در همه جای دنیا چوب گرفته‌اند که ما را بزنند. متاسفانه از نظر اقتصادی ما را خیلی تحت فشار گذاشته‌اند. در خیلی از زمینه‌ها که ورزش هم جزئی از آن است و باشگاه پرسپولیس هم جزئی از ورزش است. در نهایت محدودیت‌هایی برایش به وجود می‌آید و طلب‌هایش را نمی‌دهند.
او ادامه داد: البته متاسفانه قراردادهایی هم بسته شده که در آن‌ها توجهی به آینده نشده است. فلان بازیکن ارزشش فلان قدر است اما باید ببینیم که می‌توانیم آن پول را پرداخت کنیم یا نه. این‌ها مشکلاتی برای مدیران جدید به وجود آورده است. من امیدوارم با سعه صدری که آقای انصاری‌فرد و سایر اعضای هیات مدیره دارند این مشکلات حل شود. باشگاه‌هایی مثل پرسپولیس، استقلال، سپاهان و تراکتور برای مردم هستند و باعث شادی مردم و گذر از مشکلات روزمره زندگی‌شان می‌شوند. از این باشگاه‌ها آن‌طور که باید و شاید حمایت آنچنانی نمی‌کنند. چرایش را نمی‌دانم. رادیو و تلویزیون حق این باشگاه‌ها مخصوصا استقلال و پرسپولیس را نمی‌دهند. درست است که این دو باشگاه به اصطلاح متعلق به دولت هستند اما دلیلی ندارد که خود این‌ها برای یک ارگان دولتی دیگر سازنده باشند. بلکه باید آن ارگان بزرگ دولتی به این دو کمک کند. نباید این‌طور باشد که بگویند استقلال و پرسپولیس از بیت‌المال استفاده می‌کنند. نه، این‌ها از بیت‌المال استفاده نمی‌کنند بلکه به استقلال و پرسپولیس درآمدی که می‌توانند داشته باشند را نمی‌دهند. اگر این دو باشگاه تاسیساتی که داشتند را دوباره می‌گرفتند دیگر نیازی نداشتند دست‌شان را جلوی دیگران دراز کنند. این‌ها مشکلاتی است که جای سخن دارد. هر وقت هم به بحران می‌خورند حرف از خصوصی‌سازی می‌زنند که اصلا در مملکت ما مساله خصوصی‌سازی عملی نیست. چون ما کپی رایت و قوانین درستی نداریم. این نبودن قوانین درست باعث می‌شود یک تاجر و سرمایه‌گذار اصیل و نه کاذب و اهل زد و بند جلو نیاید. سرمایه‌گذار می‌خواهد بهره‌برداری کند ولی وقتی دستش بسته است چگونه بهره‌برداری کند؟ شاید بعضی‌ها از این حرف من ناراحت شوند ولی این‌ها واقعیت است.
او در پاسخ به این پرسش که پرسپولیس از نظر فنی چگونه است، گفت: من نمی‌توانم از نظر فنی اظهار نظر کنم. چون نه تمرینات تیم را دیده‌ام و شناختی از بازیکنان ندارم. همیشه هم با مربی خارجی مخالف بوده‌ام. شاید خیلی هم دانشمند باشند اما مربیانی که به ایران می‌آیند مربیان دسته چندم هستند. ممکن است مدرس خوبی باشند اما از نظر مربی‌گری کارنامه خوبی ندارند. کی‌روش مدرس فوق‌العاده خوبی بود اما او اگر مربی خوبی بود منچستریونایتد و تیم ملی پرتغال و رئال مادرید او را بیرون نمی‌کردند. او را بیرون کردند نه اینکه قراردادش تمام شده باشد. چون عملکردش به عنوان یک مربی خوب نبوده است اما مدرس خیلی خوبی بود. بقیه هم همینطور هستند. ما با مربیانی برخورد کردیم که کار نداشتند. یعنی در فلان باشگاه که بودند قراردادشان تمام شده یا بیرون‌شان کردند و بعد از چند ماه فاصله افتادن ما آن ها را سر کار آورده‌ایم.
کلانی درباره علی علیپور، مهاجم پرسپولیس که برابر ماشین‌سازی پنالتی‌اش را خراب کرد هم اعلام نمود: من چون خودم بازی می‌کردم معتقد به این هستم که هر بازیکنی که وارد زمین می‌شود تمام مسائل حاشیه‌ایش را فراموش می‌کند و تمام هدفش موفقیت در آن بازی است. امثال آقای علیپور و سایر بازیکنان پرسپولیس خیلی تحت فشار هستند چون این‌ها فقط این نیست که بازی کنند و برنده شوند بلکه همیشه حداقل نزدیک ۴۰-۳۰ هزار نفر در ورزشگاه و جمعیت بسیار بیشتری خارج از ورزشگاه چشم‌شان به این‌ها است. من کار او را تایید نمی‌کنم ولی این یک فرم ضربه زدن است. یک بار زده و خوب بوده گفته است یک بار دیگر هم بزنم. او در آن شرایط روحی قبول کرده که ضربه پنالتی را بزند.
او ادامه داد: خلیل‌زاده را ببینید. آدم او را می‌بیند حظ می‌کند. من عاشق خلیل‌زاده هستم چون بازیکن شجاعی است و برای باشگاهش هر کاری می‌کند و محرومیت می‌کشد و همه چیز را تحمل می‌کند، حقش را می‌خورند ولی صدایش در نمی‌آید. بقیه بازیکنان هم همینطور مظلوم و تحت فشار هستند. فشاری که روی بازیکنان پرسپولیس و استقلال است روی هیچ تیمی نیست. به همین دلیل این‌ها باید همیشه چند برابر بازیکنان تیم‌های دیگر فعالیت کنند و در نهایت این فعالیت باعث می‌شود آدرنالین خونشان بالا برود و هیجان‌زده شوند. امیدوارم طوری شود که باعث رضایت مردم شوند.
ستاره سال‌های دور تیم ملی درباره بازی ایران با عراق در مرحله انتخابی جام جهانی هم توضیح داد: من شناختی ندارم ولی دلم می‌خواهد که عراق را بکوبند. چون از هیچ تیم و کشور خارجی خوشم نمی‌آید.
کلانی درباره تهدید ویلموتیس به فسخ قراردادش به خاطر مسائل مالی هم اظهار کرد: نمی‌دانم چرا. من از دور می‌شنوم اما تا نوع قرارداد و ارتباط او با فدراسیون را ندانم و تا ندانم با او چه کار کرده‌اند یا او چه کار کرده نمی‌توانم قضاوت کنم. به نظر من قبل از بازی با عراق نباید این کارها را می‌کرد. حالا چطور شده که این کار را کرده است، نمی‌دانم. مربیان خارجی وقتی وارد مملکت می‌شوند تمام هدف‌شان این است که نفع مالی ببرند و از این کشور ببرند. اگر اسم و رسمی هم به دست بیاورند از آن استفاده می‌کنند. اما هدف اصلی آن‌ها بهره‌برداری مالی است. هیچ کدام از آن‌ها کاسه داغ‌تر از آش نمی‌شوند و من همیشه گفته‌آم با یک دهم این سرمایه گذاری روی مربیان خراجی در تیم ملی و باشگاه‌ها چند نفر از افراد مستعد را به برای دوره دیدن به خارج بفرستند. بعد از اینکه این کار را کردند به شما می‌گویم که مربی خارجی هیچ کاری نمی‌تواند بکند.
انتهای پیام
