به گزارش صلح خبر، در شرایطی که خبر پیروزی تیم ملی والیبال جوانان ایران در فینال رقابتهای قهرمانی جهان، روح تازهای را به جامعه ایرانی دمید و رییسجمهور هم با ارسال پیام تبریک در این شادی ملی سهیم شد، اما پخش نشدن تصاویر مربوط به رقابت تیم ملی والیبال ایران در فینالی جهانی، از همان بدو امر با واکنشهای تهاجمی نسبت به صداوسیما همراه شد.
این اعتراضها که طبق معمول از شبکههای اجتماعی شروع و به سرعت فراگیر شد، حتی به برخی از مسوولان هم سرایت کرد؛ و اینگونه بود که وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات ترجیح داد در پیامی کنایهدار این قهرمانی را تبریک بگوید.
آذریجهرمی ضمن تقدیر از قهرمانی جوانان والیبال ایران در جهان، نوشت که بازی فینال را از طریق تلویزیون اینترنتی تماشا کرده است.
و البته صریحتر از آن، پیامی بود که وزیر ورزش و جوانان شامگاه پنجم مرداد ماه به رییس سازمان صداوسیما نوشت و به وضوح از عدم پخش بازی فینال رقابتهای قهرمانی والیبال جوانان جهان در رسانه ملی انتقاد کرد.
مسعود سلطانیفر در بخشی از این پیام خطاب به عبدالعلی علیعسگری نوشته بود، «ضمن تشکر از حمایتهای مجموعه صداوسیما از ورزش کشور، توقع بود این بازی تاریخی از یکی از شبکههای تلویزیون برای علاقهمندان و مردم دوستدار ورزش پخش میشد.»
اما در شرایطی که همگان صداوسیما را مقصر پخش نشدن این رقابتها میدانستند و مسوولان این رسانه هم در مقابل انتقادها سکوت کرده بودند، صبح ششم مرداد ماه روابط عمومی وزارت ورزش و جوانان مطلبی را به نقل از محمدرضا داورزنی، معاون این وزارتخانه روی سایت فرستاد که وجه جدیدی از قضیه را رو کرد.
داورزنی تحریمها را عامل پخش نشدن این دیدارها دانسته و اینگونه عنوان کرده بود، «شرکتی که با فدراسیون جهانی قرارداد پخش داشت، به دلیل تحریمها نمیتواند با ایران قراردادی ببندد و فدراسیون جهانی گفته بود که میتوانید از طریق اینترنتی سیگنال بگیرید.»
او گفته بود که پخش اینترنتی هم کیفیت لازم را نداشته است و در نهایت قول داده بود که مساله پخش نشدن بازیها را از طریق فدراسیون جهانی پیگیری کند.
اما شاید مهمتر از اینکه بدانیم مقصر اصلی ماجرا کیست، این باشد که میلیونها ایرانی در نهایت نتوانستند مسابقاتی را تماشا کنند که نتیجه آن، به پیروزی تیم ملی کشورشان در یک تورنمنت جهانی انجامید و حالا بعد از دو روز، مهمتر از اینکه چرا این مسابقات پخش نشد، شاید نگرانی بابت پخش نشدن دیدارهای ایران در رقابتهای بعدی باشد؛ هرچند که صداوسیما تا پیش از رقابتهای قهرمانی والیبال جهان نشان داده بود، در صورتی که واقعا مصر به پخش مسابقاتی باشد، حتما آن را پخش خواهد کرد؛ همانند همین یک ماه پیش که کل بازیهای لیگ ملتهای والیبال را پخش کرد و یا پیش از آن مسابقات فوتبال جامجهانی که برای دستیابی به پخش بازیها، به انواع ترفندها دست زد.
بر این اساس شاید اینگونه بتوان گفت که دقت نظر بیشتر فدراسیونها برای اعلام تقویم مسابقات به صداوسیما و همچنین بهکارگیری ترفندهایی که زمانی از سوی قدیمیهای صداوسیما برای حل مشکل حق پخش اعمال میشد و البته نفوذ بیشتر مدیران ورزش در فدراسیونهای جهانی و مدیران رسانه در اتحادیههایی مانند ABU (اتحادیه رادیو و تلویزیونهای آسیا و اقیانوسیه) میتواند راهکارهایی باشد برای پایان نگرانیها بابت محروم ماندن دوباره بیننده ایرانی از یکی از حقوق مسلم خود که همان تماشای رقابت تیم ملی کشورش در یک تورنمنت جهانی است.
انتهای پیام