وجود نهرهای پر آب و تغییر مسیر آنها سبب شکل‌گیری و گسترش دهکده‌هایی در شهرستان شمیرانات و بوجود آمدن محله‌های مختلفی در این محدوده شده است. یکی از بارزترین نمونه‌های این پدیده، درکه است. این محله دارای باغ‌ها و زمین‌های کشاورزی فراوانی است اما متاسفانه این بافت سرسبز در سال‌های اخیر به دلیل ساخت‌وسازهای بی‌رویه و قطع غیرقانونی درختان از بین رفته است. این محله به عنوان بخشی از ناحیه کوهستانی البرز مرکزی، از شرق به ولنجک، از شمال به ارتفاعات توچال، از غرب به ارتفاعات حصارک و از جنوب به محله اوین محدود شده است. محله درکه نام خود را از رودخانه درکه وام گرفته است. این رود پس از عبور از پلنگ‌چال و گذر از آبشار جوزک به دامنه جنوبی البرز مرکزی می ریزد و مسیر خود را با عبور از محله اوین ادامه می دهد.
در دهه های اخیر، با گسترش تهران، دهکده درکه نیز در اراضی این کلانشهر قرار گرفته و امروزه بعنوان محله‌ای در شمال غرب پایتخت شناخته می‌شود. این محله یکی از مسیرهای اصلی کوهپیمایی در تهران محسوب می‌شود و بواسطه حفظ بخشی از بافت قدیمی و عبور رودخانه درکه و آب و هوای مطبوعش، یکی از تفرجگاه‌های مهم و قدیمی تهران است.
با وجود اینکه درکه نیز مانند بسیاری از محله‌های قدیمی تهران، نتوانسته از ساخت‌وسازها مصون بماند، اما هنوز بخشی از هویت خود را حفظ کرده است. با این حال، روند نامتوازن مدرن‌سازی در این محله، در کنار بافت سنتی آن، موجب بروز مشکلاتی در عبور و مرور ساکنان محله و همچنین وضعیت لوله‌کشی آب و فاضلاب محله شده است.
از ابنیه و اماکن شاخص این محله می توان به امامزاده سید محمد ولی و حسینیه درکه اشاره کرد.
عکس : کسری زاهدی صلح خبر
