به گزارش صلح خبر،  «ایندرجیت» که دبیر کلی اتحادیه روزنامه‌نگاران هند را هم بر عهده دارد، در مقاله خود که در مجله «اسکرایبز نیوز» به چاپ رسیده، آورده است: «با توجه به اظهارت علیرضا بهرامی، از سردبیران خبرگزاری دانشجویان ایران (صلح خبر)، که در گردهمایی روزنامه‌نگاران جهان در سئول بیان شد، قانون‌های تحریم اقتصادی آمریکا، به‌ویژه برای مطبوعات کاغذی و همچنین ناشران در ایران، شرایط بسیار دشواری ایجاد کرده است؛ برای مثال، کاهش موجودی و قیمت بالای کاغذ مورد نیاز که در طول یک سال به بیش از پنج برابر قیمت رسید، به‌ویژه حیات ناشران و مطبوعات مستقل و لیبرال را در ایران با تهدید مواجه کرده است.»

پیش‌تر، این سخنان، در رسانه‌هایی در کشورهایی چون کره‌ی جنوبی و مالزی در آسیا، تا لهستان در اروپا و تا قاره‌ی آمریکا بازتاب داشته است.

حال این روزنامه‌نگار بین‌المللی با اشاره به این‌که صلح خبر دومین خبرگزاری بزرگ ایران است که از سال 1999 توسط فعالان دانشجویی با محوریت گزارش اخبار دانشجویی و دانشگاهی این کشور تاسیس شد و در حال حاضر خبر های داخلی و بین‌المللی را با همکاری چندین خبرنگار، و دانشجویان داوطلب رشته‌های مختلف پوشش می‌دهد، در ادامه نوشت: «پس از جدیدترین اظهارت «واشنگتن» نظرم نسبت به سخنرانی بهرامی با محوریت “سیاست‌های ترامپ، رسانه‌های ایران را نابود می‌کند” جلب شد.

این سخنرانی یکی از قابل توجه‌ترین یا به عبارت دیگر، غم‌انگیزترین مباحث مطرح شده در کنفرانس جهانی روزنامه‌نگاران این دوره بود. این همایش که به سخنرانی نمایندگان کشورهای مختلف برای ارائه توضیحاتی مختصر در باب وضعیت کنونی روزنامه‌نگاری در کشورشان اختصاص داشت، با سخنرانی روزنامه‌نگارانی از کشورهای مختلفی چون استرالیا، فیلیپین، گرجستان، نپال و غیره برگزار شد و مباحثی همچون تحت فشار قرار گرفتن رسانه‌ها بر اثر توسعه رسانه‌های دیجیتالی، در مرکز توجه قرار داشت.»

  وی افزوده است: «به گفته‌ی روزنامه نگار ایرانی، طی سال‌های اخیر، رسانه‌های ایران نیز تحت تاثیر پیشرفت‌های تکنولوژی قرار گرفته‌اند. هر چند که دیجیتالیسم موجب شد سرعت انتشار اطلاعات و همچنین کیفیت سخت‌افزاری رسانه‌ها ارتقا یابد، از سوی دیگر، رسانه‌ها به‌شدت تحت تأثیر گرایش به شبکه‌های اجتماعی قرار گرفتند. در ایران نیز اطلاع‌رسانی سریع و بدون دروازه‌بانی در شبکه‌های اجتماعی، شرایط سختی را برای رسانه‌ها ایجاد کرده است؛ هرچند که بارها در مقاطع خاص باز این نکته بروز یافت که شبکه‌های اجتماعی، بیشتر بازنشر دهنده‌ی اطلاعات هستند و تولید محتوا، همچنان با محوریت رسانه‌های استاندارد صورت می‌گیرد.

فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی برای رسانه‌ها در ایران نیز فرصت و تهدید بوده است. برای نمونه، این شبکه‌ها تیراژ مطبوعات را کاهش داده‌اند و در عین حال به چندبعدی شدن این رسانه‌ها کمک کرده‌اند. اما آن‌چه که در حال حاضر، در ایران، برای رسانه‌ها یک تهدید بزرگ محسوب می‌شود، محدودیت‌های بین‌المللی ایجاد شده به فرمان رئیس جمهور ایالات متحده است. درحالی که رسانه‌های تحت حمایت دولت کمترین آسیب را می‌بینند (هرچند رسانه‌هایی همچون روزنامه «همشهری» و «اطلاعات» هم انتشار برخی از مجلات خود را لغو کرده‌اند)، اما رسانه‌های مستقل، یکی پس از دیگری در حال تعطیل شدن هستند. این در حالی است که این اعمال فشارها با ادعای کمک به آزادی مردم ایران انجام می‌شود!

این روزنامه‌نگار ایرانی همچنین گفت، با آن که  برای انتخاب مردم آمریکا و  نیز حاکمیت کشورشان احترام قائل است،‌ اما قصد دارد روزنامه‌نگاران جهان و نیز مردم و دولت ایالات متحده را از تعطیل شدن رسانه‌های مستقل و لیبرال ایران در نتیجه‌ی سیاست‌های ترامپ علیه این کشور،‌ مطلع کند. وی در زمان سخنرانی خود که مصادف با تعطیلات سال نو ایرانیان بود، گفت، تعدادی از نشریه‌های ایران اعلام کرده‌اند که پس از تعطیلات نوروز دیگر قادر نیستند منتشر شوند.

یک ماه بعد وی اظهارت خود را تایید کرد. چندین روزنامه در ماه‌های پیش از سال نو تعطیل شدند و مدتی بعد از سال نو نیز روزنامه‌هایی، تعداد صفحات خود را کاهش یا کیفیت کاغذ خود را تغییر دادند.

مسلما نگرانی‌های موجود درباره‌ی  وخیم‌تر شدن شرایط  را نمی‌توان انکار کرد. در سمت دیگر ماجرا، روزنامه‌نگاران با خظر از دادن شغل خود مواجه هستند و از طرفی مخابره‌ی اطلاعات با خطر جدی روبه‌رو می‌شود».

نایب رییس «فدراسیون جهانی روزنامه‌نگاران» (IFJ) در ادامه‌ی مقاله‌ی خود آورده است: «در «یمن» هم اگرچه از تحریم خبری نیست، اما مستقیما هدف قرار دادن روزنامه‌نگاران و رسانه‌های این کشورتصویری غم‌انگیز از «یمن»‌ به جای گذاشته است. حمله به روزنامه‌نگاران و کشته شدن آن‌ها این کشور را به یکی از خطرناک‌ترین کشورهای جهان برای روزنامه‌نگاران تبدیل کرده است.

روزنامه‌نگاران یمنی هدف حملات و خشونت‌های مداوم قرار می‌گیرند، ربوده می‌شوند، شکنجه می‌شوند، از نوشتن منع می‌شوند و کشته می‌شوند. در حقیقت از زمان سقوط  شهر «‌صنعا»‌ از ماه سپتامبر سال 2014 بزرگ‌ترین قربانبان، مؤسسات رسانه‌ای و رونامه‌نگاران بوده‌اند. با وجود تمامی پیشرفت‌های موجود که عرصه سیاست طی این مدت شاهد آن بوده است، روزنامه‌نگاران یکی از ضعیف‌ترین اقشار در این زنجیره تحولات به شمار می‌رود.

با توجه به حرفه روزنامه‌نگاری، این اقشار به هدف آسیب‌پذیری برای صدمه زدن تبدیل شده‌اند. اما گذشته از حملات فیزیکی، روزنامه‌نگاران بسیاری در سراسر این کشور از کار اخراج شده‌اند، دفاتر کانال‌های تلوزیونی محلی و بین‌المللی در کنار روزنامه‌ها تعطیل شده‌اند، بیشتر پایگاه‌های خبری، فیلتر، تعلیق یا هک شده‌اند. درنتیجه، بسیار تاسف‌بار است که خون روزنامه‌نگاران، دردها و رنج‌هایشان و نیز آزادی از دست رفته‌شان، در ارگان‌های خبری محلی و بین‌المللی بازتاب نداشته و نادیده گرفته شده است.

 با توجه به آمارهای اعلام شده، از سال 2011 تا کنون، در جریان نزاع جناح‌های مختلف در دوران رئیس جمهور سابق یمن «‌علی عبدالله صلاح» و آشوب‌های ناشی از جنگ بین «حوثی‌ها» و ائتلاف عربستان سعودی، در مجموع  35 روزنامه‌نگار و کارکنان رسانه‌ای در یمن کشته شده‌اند».

سابینا ایندرجیت در پایان تاکید کرده است: «درخواست ایجاد یک محیط رسانه‌ای آزاد و فراهم کردن امنیت برای روزنامه‌نگاران در هر محکمه‌ی قابل دسترسی مطرح شده است، اما کسی نمی‌داند این رؤیا کی به حقیقت می پیوندد».

انتهای پیام