ارد بزرگ و نظریه قاره کهن 2

یکی از جاودانه ترین آثار او کتاب قاره کهن است  حاوی نکاتی  که شاید سالها باید بر روی آنها تعمق بنمایم  تا درست مفاهیم آن را دریابیم

 سخن او بشارت گونه است می گوید :

خاور و باختر

واژه گان خاور (شرق)  و باختر (مغرب) در سامانه جهانی به چه گونه است  .

خاور کدام سرزمین ؟ و باختر کجاست؟

چه رازی در پس این واژگان است ؟!

امروز پرده از رازی پزرگ بر خواهم داشت  !

می دانم هر آزده ای اگر پایش را بدرون یافته هایم بگذارد ، دیگر  پس نخواهد کشید  .

 سپس توضیح می دهد که در نوشتارش  ” قاره کهن”  و یا  ” سرزمین ما ” سرزمین هایست که  کشورهای قزاقستان ، ازبکستان ، تاجیکستان ، قرقیزستان ، ازبکستان ، ترکمنستان ، افغانستان ، شمال باختری هندوستان ( سرزمین کشمیر ) ، پاکستان ،  ایران ، عراق ، ترکیه ، سوریه ، لبنان ،  نیمروزی ترین (جنوبی ترین ) بخش روسیه در میانه استراخان در شمال دریای خزر تا  نیمروز اکراین ، آذربایجان ، ارمنستان و گرجستان در آن جای دارند .

 و می پرسد :

با نگاهی بر پیشینه فرهنگ ، منش  و بافت بومی  چه همانندی میان مردم ” سرزمین ما” با خاور جهان ( فیلیپین ، تایلند ، کامبوج  ، ژاپن ، چین … )  دیده می شود ؟

ما چه همریشگی  با چپره (جامعه) و توده مردم آنها داریم ؟

چرا هنگامی که به اروپا می نگریم آنان را همگن تر می بینیم ؟

 او نظریه خود را با دیدی فراتر چنین ادامه می دهد :

 چهار منش مردم جهان

1-  خاور  :

در خاور جهان ، برگرفته از چین و کشورهای گرداگرد آن ،  احساسات  و انگاره پردازی (افسانه ای ، خیالبافی) میاندار است  .

با نگاهی به اندیشه های بودا ، کنفسیوس و تائو می بینیم بیشتر رفتارهای آنها احساسی است، و در هنرهایی همچون خوشنویسی و نگارگری این احساس بیشتر دیده می شود  .

 چند گزینه :

– ناسازگاری احساسی چین بر سر دیدار نخست وزیران ژاپن از یک نیایشگاه دیرینه  .

– گروهک های نو پای انگاره پرداز  در ژاپن و یا چین که گاهی خوی سیتزه جویانه به خود می گیرند.

– جشنها و بزمهایی همچون رقص اژدها

– در ورزش نیز آنان پرشتاب  و احساسی همچون ورزش های بومی خویش رفتار می کنند

– بزم چای نمونه دیگر آن است  .

 2-  باختر :

وارون بر این در باختر مَنشی همواره مادی می بینیم آنچه رویکرد پایه را بر دوش دارد بازار سرمایه و سود  بیشتر مادی است اروپائیان برخورداری از درآمد بیشتر را به گونه ای نابهنجار(غیر قانونی) نیز بکار می گیرند . مکیدن خون سرزمین های گوناگون بدست آنها گویای حس سودجویی آنهاست  ، بیشترناسازگاریهای سرزمینهای اروپایی تا یک سده پیش بیشتر برای بخش بندی داشته های (ثروت) سرزمینهای دیگر جهان بوده است و دیدیم این درگیری ها به نخستین  جنگ  جهانی  انجامید و پس از آن توفان جنگ دوم جهانی ، که به خونخواهی از جنگ نخست وزید.

 با نگاهی به اندیشه های آدلف هیتلر در نامه “نبرد من”  می بینیم همواره دیدگاه آنها بیشتر خوراندن افرنگ(اروپایی) بدست مردم سرزمین های گسترده تر خاوری است . نگاه اروپائیان نگاهی است خود خواهانه . آنها هیچگاه از خود نپرسیدند این تاراج آبادها ( مستعمرات ) ، خود دارای فرهنگ و پیشینه و شناسه ای با ارزش هستند آنها به توشه ها و داشته های یک کشور ناتوان می نگرند ، نگاه سود جویانه آنها از آغاز پدید آمدنشان بوده و همچنان ادامه دارد  .

گزینه ای دیگر  :

کسی برخودار از سامان شهروند پذیری ( قانون مهاجرت ) آنها می گردد که بیشترین سود مادی را برای آنها داشته باشد  .

برخورد آنها با ترکیه  برای پیوستن به سازمان (اتحادیه) اروپا نماینگر این گفته است  .

3-  قاره کهن :

و اما “سرزمین ما”

دارای مردمی میانه رو ،  آزرم گرا و ادبمند می باشند مردمی هستند که از احساسات و مادیگرایی با نیروی خرد به اندازه بهره می برند .  این مردم میانه رو همانا در میانه جهان می زیند ، در سرزمینی زندگی می کنیم که برآیند رفتار ما خاور و باختر را برای تاراج آن به تلاش واداشته ، گنج پنهان  خداوندی در این سرزمین همواره هویدا بوده است  .

 4-  بومیان :

مردم قاره آفریقا به جز کشور مصر( مصر منش و خویی نزدیک به قاره کهن دارد) و سرزمین های بومی قاره های آسیا ، آمریکا و استرالیا دارای فرهنگی خویشاوندی و تبارگرا می باشند نگاه آنها بیشتر به تبار و شهر خویش بسته است  . آنها پهنه پیوستگی شان را به روشهای گوناگون;ی اندک ساخته اند.

  بیشتر گسست اندیشه و منش بومیان با ساکنان قاره کهن در آن است که آنها پافشاری بر بده بستانهای  فرهنگی  با دیگر فرهنگها و یا گسترده تر نمودن آرمانها و اندیشه  خویش نمی بینند . در حالی که چپیرهای قاره کهن بخت خویش را در داد و ستد گسترده تر و پخش یافته های خود می دانند .

 بومیان برای داد و ستدهای خود سامان و هنجار ویژه و استواری دارند که بیشتر رویه درونی (جنبه داخلی) دارد آنان بجای ” احساس ” خاور زمین از ” خوی آهنین” و بجای “سودجویی” باختر به “بسندگی و شکیبایی” روی آورده اند .

 هشدار :

 سرزمین های  کوچ نشین (مهاجر نشین) ، دارای منش و خوی ویژه نمی باشند قاره آمریکا و استرالیا پهنه ای بزرگ از کوچندگان ناهمگون است پس صدها سال با یک برآیند همگیر بازه (فاصله) دارند  .

 هشداری دیگر :

در کشورهای ساتراپ های پیوسته (ایالات متحده) آمریکا ، کانادا و استرالیا از برای بودن اروپائیان در بافت زورمند چپیره آنجا ،  به روشنی می توان چهره پنهانی و سود جوی باختر را  دید  .

 سپس به بن نظریه خویش می پردازد و ریشه آشوب تاریخی منطقه ما را می کاود:

 ریشه آشوب

دانشمندان اروپا در یک بررسی پیشینه ای (تاریخی) به این فرآیند رسیدند که باید چنبره ای (حلقه ای) بزرگتر از مرز های سیاسی بین خود و همچنین ” سرزمین ما ” به گونه  نادیدنی بکشند.

 این آغاز پیدایش قاره اروپا شد و به پیروی از آن دیگر سرزمینها نیز نام قاره به خود گرفتند اروپائیان دشمنی میان خود را  با چنبره ای به نام اروپای یکپارچه بهبود بخشیدند که البته همیشه نیز نتوانسته آنها را یکدست نگاه دارد  . شاید ساختن قاره در سرزمین آنها سبب همگونی بیشتر درمیان آنها گشت اما به بهای بلعیدن قاره کهن ، اندکی را اروپا و سرزمینی بزرگ را آسیا  .

 اروپائیان دشمنان خویش را به یک گونه می پندارند.

مردمان قاره کهن همچون آنان  تاراجگر نبودند . این رویداد آنگونه گشت که در پیشینه آنان همواره به شیوه های گوناگون به سوی قاره کهن  بتازند و با آن که رفتاری ددمنشانه از خود به نمایش می گذاردند  همواره مردم قاره کهن را ” بربر” می نامیدند  .

این رویداد درباره  پیشینه کهن نیست با نگاهی به لشکرکشی فرمانروایان اروپا در  200  سال گذشته  خواهید دید بارها اروپائیان تلاش نمودند به سرزمین ما نزدیک شوند ، اگر این پیشامد رخ می داد  شاید روزگار قاره کهن امروز به گونه دیگری بود  .

 و سود اروپائیان را از پرداختن به چنین حرکتی و ادامه آن را اینگونه توصیف می کند :

  امروزه اروپائیان می دانند تا هنگامی که سرزمینهای  قاره کهن در درون آسیا گرفتاراند این سرزمین ها هیچگاه  نمی توانند یکپارچه  شوند و  نگرانی برای سود جویی های آنان فراهم سازند . روشن تر آنکه بافت ناهمگون امروز جلودار پیوندهای بیشتر در میان ماست  .  سازمانهایی همچون آسه آن ، شانگهای ، دریای پارس (شورای همکاریهای خلیج فارس) و اکو میوه این ناراستی است.

و بر پاد (خلاف) چهره کنونی آسیا ، کشورهای اروپایی با پیشینه هم ریشه و  یکدست تر بودن دارای توان بیشتری برای رسیدن به همگرایی و نیروی بیشتر هستند  .

 او برای اینکه مخاطبش را از بی تفاوتی خارج کند می پرسد : چرا خاور و یا  باختر؟

شاید بپرسید این رویداد چه دردی را داروست ؟ که ما بخشی از پیکره قاره کهن باشیم و یا خاوری و یا باختری ؟

آشکار است که نام ها می توانند خود دارای اندیشه و توان باشند نام ها شناسنه ، گوهره و نشان پیشینه ماست.

نام می تواند پویا و پرورنده باشد  .

نام می تواند یار و توان  پیوستن و یکپارچگی یک سرزمین باشد  .

 و با افسوس و اندوه به حیله گری غرب می پردازد که :

 در دو سده گذشته باختر از ندانم کاری سران کشورهای قاره کهن سود جسته و بسیاری از دانش ها و آفرینشهای فرهنگ ما را به یغما برده است .

 آنها برای هنجار بخشیدن کار خود مراکز ویژه ای ساختند و دانش جهان تا زمان راه اندازی این مراکز را به  نام خود نموده و برای هر دانشی یک تن از میان خود را گزینش و سپس به آن را نماد دانش و فر  فرنگیان دانستند ، وبا این کار بر نام همه بزرگان گیتی خط کشیدند  .

فرهنگ و پیشینه پر ارزش دانش هایی  همچون  شهرسازی ، کیمیا ( شیمی ) ، هامار(ریاضیات) ،اختر شناسی ، برید ( ارتباطات) و در پایان سرایش و نگارش ( ادبیات ) و نیز مردم سالاری ( دموکراسی  ) را از ما گرفته و امروزه به دروغ خود را بانی و آغازگر آنها 605;ی نامد  .

دانشمندان سرزمین ما هنگامی پی به ریشه داستان بردند که دیگر خیلی دیر شده بود  .

کاش این موارد به دانشها پایان می یافت. آنان خود را پدیدآورندگان نخستین هنرهای بشری همچون  نمایش ، نگارگری ، پیکر تراشی ، آهنگ سازی و دهها نمونه دیگر دانسته و با ناکسی همه را که به گونه ای پر گواه از آن پیشینه مردم سرزمین ماست را در نفیر و کرنا به سود خود به جهانیان شناسانده اند.

 او پندار خواسته  تاراجگر باختر را باز می شکافد :

 سرنامهای مرزبندی کنونی  قاره ها را اروپائیان  نوشته اند .

آنان آرزوها و پندارهای تاراجگر خویش را نیز به گونه پلیدی به نمایش گذارده اند  .

به گستره مرزهای سرزمین امروزی اروپا نگاهی بیفکنید  .

این مرزها با هیچ گواهی نمی تواند  درست باشد!

آنان زبانه مرز خویش را تا شمال ایران کنونی و تا دل روسیه پیش برده اند شاید نیازی به گفتن نباشد  که هیچگاه آنها به این مرزهای دور دست نیافته اند  .

 این گمان می رود آنان  از پس شکست ها و  خواری های جنگی خود ، بدین گونه تاوان خواسته اند  .

بی گمان این  یک تاخت و تاز آشکار است  .

می دانیم  نزدیک ترین کشورهای شمال خاوری یونان ( کشورهای کرانه دریای سیاه ) ، دارای فرهنگ و ریشه مردم قاره کهن هستند  .

ایدر مرزهای قاره امروزی اروپا  نمی تواند جایی برای پذیرش داشته باشد . این مرزها ساخته انگاره بیمار کاخ های سرد و برهنه یونانیان است و  گویای تاخت و تازی نمادین به درون بافتهای توانمند قاره کهن  .

 و برای روشنتر شدن ماجرا به نمونه های زیر اشاره می کند و می گوید:

 آشوبسرای ( بحران) کشمیر :

آیا جنگ در آنجا خاموش شد؟ چرا کشمیر با فرهنگی بسیار دراز، به چنین دردی دچار شده آیا کشمیر داشته هندوستان است و یا پاکستان ؟ برای ما جای خواستی نیست مهم این است که آنجا بخشی از پیکره و پیشینه قاره کهن است

 آشوبسرای بالکان :

در گسست یوگسلاوی گواه بودیم   اروپا از نگاهداشت آن ناتوان بود . چرا مردم سرزمین ما در برابر این رویداد بسیار کنجکاو بود ؟ و چرا اروپائیان تا واپسین دم از میانجیگری قاره کهن در اینباره جلوگیری کردند ؟

 آشوبسرای گرجستان :

افزون خواهی اروپائیان در آشوب ناپایان گرجستان هم دیدنی و شگفت آور است آنان هنوز نتوانسته اند میان سود  خود در مسکو و تفلیس یکی را بر گزینند و این کشور با فرهنگ و پیشینه ای بزرگ هم چنان دچار آسیب های بی شمار است

 آشوبسرای قره باغ :

سازمان اروپا کوشید پاییدن (کنترل) جنگ در بنا گوش ایران و ترکیه را خود بدست بگیرد و دیدیم نقش آنها از اندازه یک میانجی ناتوان بیش نرفت  .

 آشوبهای مانند این باید در  قاره کهن و به بگونه ای درست به پایان رسد چون ترس از جنگ برای دو کشور  نارسایهای بیشتر در پی دارد.

 و نکاتی آموزنده از فروپاشی سازمان همبستگی شوروی می گوید :

آنگاه که سازمان همبستگی (اتحاد جماهیر) شوروی از هم پاشید همانگونه که استونی ، لیتوانی و مولداوی در باختری ترین سرزمین روسیه  به سوی لهستان و اروپا کشیده شدند ، کشورهای تازه پا گرفته قاره کهن با شتاب به هم نزدیک شدند آنان بدنبال همریشگی بودند ، شور و شادی میان مردم کشورهای همسایه برای پیدایش یگانگی همه سویه  پدیدار گشت .

و پرده از حیله و پاشیدن تخم دورویی باختر برمی دارد:

باختر با دانستن این پیشینه که همگرایی می تواند به زیان آنها بینجامد با پاشیدن تخم درویی جلودار پیدایش ساختاری توانمند در این سرزمین شد رسانه های آنها همواره از هماوردی (رق75;بت) ایران ، ترکیه و پاکستان برای برخورداری از سود بیشتر در این کشورها گزارش می دادند و بدین گونه پیرامون را تیره و تار نمودند  .

 برآیند رفتار باختر را اینگونه می بیند:

همانا میان مردم قاره کهن دوستی مالا مال است ما همواره دارای یک پیشینه همریشه هستیم.

 در آغاز راه برخی از سیاسیون رفتار نادرست نموده و با سخن باختریان هم آوا شدند اما با خواست مردم ، روند همکاریهای فرهنگی ، دانشی  و ارزی (اقتصادی) همچنان گسترده راه خود را می پیماید  .

 شاید تا اینجا همه فکر کنند که او تنها غرب را مورد سرزنش قرار داده حال آنکه نقدش بر شرق شنیدنی و جالبتر است :

 گفتگوهایی که گذشت به چم (معنای) پاک بودن خاوریان نیست .

برای نمونه اگر نگاهی به سازمانهای گوناگون ورزشی آسیا  بیفکنید ! خواهید دید بیشتر آنها در خاور دور جای دارند ؟!

خواسته آنان چه اندازه با رویه ورزش این قاره برابر است  !

سالهاست ورزشکاران سرزمین ما در گرداب این نمایندگان ورزش آسیا گرفتارند و راه درمانی هم نیست این چپیره ها (مجامع) نگاهبان سود کشورهای خاور دور هستند سازمان کشورهای عربی بدبختانه بسیار دهشتناک  تر رفتار می کنند  .

تنها ورزش بدین درد گرفتار نیست سازمانهای دیگر آسیایی نیز چنین روندی را می پیمایند.

سالهاست گفتگو از یک آگه رسانی ( خبرگزاری ) آسیایی است و می بینید آگه رسانی های چینی و ژاپنی در یک جنگ فشرده تلاش دارند این پهنه را به سود خویش بگیرند و شگفت آنکه مردم قاره کهن باید خوارترین گزارشهای آنان را ببینند و آشکارترین گزارشهای سرزمین خویش را از اندک رسانه های درونی و یا از رسانه های باختر ! دریافت دارند  .

این را چگونه می شود پاسخگو بود  .