به گزارش صلح خبر، سازمان تربیت بدنی و وزارت ورزش و جوانان مجموعا در طول حیات خود که به حدود ۸۵ سال می رسد، ۳۲ رییس را به خود دیده‌اند که البته سه سکاندار اخیر آن، وزرای ورزش و جوانان در سه دولت دهم، یازدهم و دوازدهم هستند. سازمان تربیت بدنی سازمانی دولتی در ایران بود که توسط دولت جمهوری اسلامی ایران نظارت و هدایت می‌شد. این سازمان یکی از معاونت‌های ریاست جمهوری و رییس آن یکی از معاونین رییس‌جمهوری ایران به شمار می‌آمد و به طور مستقیم توسط رییس‌جمهوری برگزیده می‌شد و در نهایت نیز در سال ۱۳۸۹ منحل و وظایف آن به وزارت ورزش و جوانان واگذار شد.

در سال‌های دهه ۱۳۰۰ «انجمن ملی تربیت بدنی» در ایران پس از تصویب قانون ورزش اجباری در مدارس تشکیل شد و در سال ۱۳۲۰ تربیت بدنی به دو بخش متمایز تفکیک و تربیت بدنی آموزشگاه‌ها به وزارت فرهنگ وقت و ورزش دسته جات آزاد و پیشاهنگی به انجمن ملی تربیت بدنی واگذار شد.

گفتنی است سازمان تربیت بدنی از سال ۱۳۸۹ و بنا به تصویب مجلس شورای اسلامی با سازمان ملی جوانان تلفیق شد و به وزارت ورزش و جوانان تغییر نام پیدا کرد.

محمدرضا پهلوی: افسری – (۱۳۱۳ تا ۱۳۱۵)

نخستین رییس سازمان تربیت بدنی ایران در سال ۱۳۱۳ که در آن روزگار با نام انجمن ملی تربیت بدنی شناخته می‌شد، محمدرضا پهلوی بود که در آن زمان ولیعهد رضا پهلوی محسوب می‌شد. هرچند در اخذ مدرک تحصیلی دیپلم وی در مدرسه له روزه سوییس شائبه هایی وجود دارد اما وی پس از بازگشت از سوییس به ایران به دانشکده افسری رفت. او تا سال ۱۳۱۵ ریاست انجمن ملی تربیت بدنی را در اختیار داشت.

 پازارگاد: جامعه شناس  – (۱۳۱۵ تا ۱۳۱۶)

پس از محمدرضا پهلوی شخصی به نام “پازارگاد” جامعه‌شناس، روزنامه‌نگار و شاعر ایرانی بود کفالت انجمن ملی تربیت بدنی برعهده گرفت. این فرد نیز یک سال کفیل سازمان تربیت بدنی و پیشاهنگی بود تا این که در سال ۱۳۱۶ حسین علاء ریاست سازمان را بر عهده گرفت.

حسین علاء: وکالت – (۱۳۱۶)

حسین علاء در سال ۱۲۶۲ در تهران زاده شد. وی اصالتا آذربایجانی بوده و تبارش از شهرستان خوی واقع در استان آذربایجان غربی است. پدرش میرزا محمدعلی خان علاءالسلطنه، بارها سفیر و وزیر و دو بار نخست‌وزیر شده بود. او کودکی را در قفقاز گذراند و تحصیلات خود را در لندن انجام داد و پروانه وکالت در دادگاه‌های بریتانیا گرفت. علاء بعد از پایان تحصیل، به استخدام وزارت خارجه درآمد و هنگامی که پدرش به وزارت امور خارجه انتخاب شد، ریاست دفتر وزارت خارجه را به عهده گرفت. وزیر تجارت و فواید، وزیرمختار ایران در اسپانیا، وزیرمختار ایران در آمریکا، نمایندگی مجلس پنجم تهران، وزیرمختار ایران در فرانسه، ریاست هیئت مدیره بانک ملی ایران، رئیس اداره کل تجارت، وزیر بازرگانی، مدیر کل بانک ملی، وزیر دربار، نخست‌وزیر ایران از مهم ترین عناوینی است که وی در طول دوران زندگی به آن ها مشغول بود.

 حسین سمیعی: ادبیات

حسین سمیعی در ۱۲۵۳ در رشت متولد شد. وی نزد معلمان خصوصی تحصیلات خود را آغاز کرد و پس از آنکه مقدماتی از فارسی و عربی را فرا گرفت، تحصیلات خود را نزد دو تن از عرفا و دانشمندان معروف کرمانشاه به نام ابوالفقراء اصفهانی و میرزای سالک ادامه داد و در ادبیات فارسی و اصول حکمت و ادبیات عرب معلوماتی کسب کرد. سپس به درخواست حسام الملک همدانی وارد دارالفنون ناصری شد و تحصیلات خود را ادامه داد و زبان‌های خارجی و شیوه نگارش و حسن خط آموخت. گفتنی است حسین سمیعی بعدها نیز به مطالعه در ادبیات فارسی و زبان و متون عربی پرداخت و ضمنا به تشکیل انجمن ادبی مبادرت کرد.

وی در سن بیست سالگی وارد وزارت خارجه شد و در اداره عثمانی از ادارات وزارت خارجه مشغول به کار شد و مدت ۱۵ سال در آن وزارتخانه در سمت‌های مختلف انجام وظیفه کرد. همچنین در انتخابات دوره سوم مجلس شورای ملی از رشت نماینده شد و وزارت داخله، معاونت نخست‌وزیری، وزارت تجارت و فوائد عامه، وزارت عدلیه، استانداری آذربایجان، ریاست سازمان پیش‌آهنگی و ریاست فرهنگستان از دیگر مناصب سمیعی در طول دوران زندگی بود.

محمدعلی تربیت: طب

محمدعلی تربیت در خرداد ۱۲۵۶ در محله نوبر تبریز متولد شد. وی تحصیلات خود را در مکتب ملا زین‌العابدین آغاز کرد و از پدرش ریاضی و نجوم آموخت و سپس نزد میرزا نصرالله سیف‌الاطبا به تحصیل طب و از شانزده سالگی به تدریس در مدرسه دولتی مظفری تبریز پرداخت، با این حال عمده فعالیت های وی پس از ۲۰ سالگی در حوزه فرهنگی بود.

 الله‌یار صالح: مترجمی

صالح آرانی در ۲۷ اردیبهشت ۱۲۷۶ در آران و بیدگل به دنیا آمد. او پس از اتمام تحصیلات مقدماتی برای ادامه تحصیل به کالج آمریکایی‌ها (دبیرستان البرز) رفت و در جوانی مترجم سفارت آمریکا در تهران بود. مترجمی سفارت آمریکا در تهران، ریاست کل انحصارات دخانیات در وزارت مالیه، ریاست کل گمرک، ریاست بانک رهنی ایران، وزارت دادگستری، وزارت دارائی، وزارت کشور، نماینده مجلس شانزدهم از طرف مردم کاشان، سفیر ایران در آمریکا از جمله مشاغلی است که صالح در دوران حیات عهده دار بوده است.

محمود بَدِر: اقتصاد

وی تحصیلات متوسطه و عالیه خود را در انگلستان به پایان رساند و از دانشگاه کمبریج در رشته اقتصاد فارغ‌التحصیل شد. بدر به عنوان وزیر دارایی، وزیر بازرگانی، فعالیت کرد و بعدها کانون بازنشستگان کشوری را تشکیل داد و خود به ریاست آن رسید.

سید علی شایگان: حقوق

سید علی شایگان روزنامه‌نگار و حقوق‌دان ایرانی از رهبران سیاسی طراز اول ایران و استاد برجسته حقوق بین‌الملل به شمار می آمد و از همکاران محمد مصدق، از رهبران جبهه ملی ایران بود که پس از کودتای ۲۸ مرداد توسط حکومت پهلوی محکوم به زندان شد و تا سال ۱۳۳۴ در زندان ماند.

وی پس از پایان تحصیلات متوسطه مدتی به آموزگاری پرداخت. سیدعلی یک دوره کامل فقه و اصول و حکمت را نیز نزد اساتید گذرانید و بعدها پس از گذراندن دوره مدرسه عالی حقوق به فرانسه رفت. او در سال ۱۳۱۳ با اخذ درجه دکترای حقوق به ایران بازگشت و به سمت دانشیاری دانشکده حقوق دانشگاه تهران رسید.

شایگان هرچند که از نظر سیاسی فردی بسیار فعال و به همراه با حسین فاطمی از چهره‌های برجسته چپ دولت مصدق بود اما از جمله سمت های او می توان به معاونت وزیر فرهنگ اشاره کرد.

امان الله جهانبانی: افسری

سپهبد امان‌الله جهانبانی از صاحب‌منصبان در دوران دودمان پهلوی، از فرماندهان ارتش شاهنشاهی ایران و هم‌چنین ۵ دوره نماینده مجلس سنا در دوران سلطنت محمدرضاشاه پهلوی و مدتی نیز رئیس اداره کل صنایع و معادن بود.

امان‌الله را از ۱۰ سالگی جهت تحصیلات مقدماتی و عالی به مدارس نظام روسیه فرستادند. پس از بازگشت با درجه یاوری در قزاقخانه مشغول خدمت شد. چندی ریاست قسمت توپخانه آتریاد کرمانشاه را برعهده داشت. در همان آتریاد سرهنگ رضاخان فرمانده قسمت پیاده بود. امان‌الله مقارن کودتای اسفند ۱۲۹۹ درجه سرهنگی داشت و دوران ژنرالی را در اروپا طی کرد و موفق به کسی درجه امیرلشکری در ایران شد.

فرماندهی قوای اعزامی به آذربایجان، فرماندهی لشکری شرق، سرپرستی ریاست بازرسی ارتش، ریاست دانشگاه جنگ، ریاست ستاد ارتش، وزیر کشور، وزیر راه، وزیر جنگ و سناتوری در پنج دوره متوالی از جمله مشاغل جهانبانی بود.

نادر باتمانقلیچ: افسری

سپهبد نادر باتمانقلیچ در دانشکده افسری تهران به تحصیلات نظامی پرداخت و سپس برای ادامه تحصیل عازم سوییس شد و به درجه سرلشکری رسید. در ادامه وی به عنوان ریاست ستاد ارتش گمارده وبا درجه سپهبدی بازنشسته شد و آخرین سمتش استانداری خراسان و نیابت تولیت آستان قدس رضوی بود.

کمال الدین جناب: فیزیک هسته ای

دکتر کمال‌الدین جناب استاد دانشگاه و فیزیکدان ایرانی و پیشگام فیزیک هسته‌ای در ایران بود. وی که متولد اصفهان بود مدرک کارشناسی خود را از دانشگاه سوربن فرانسه و دکتری تخصصی (PhD) فیزیک هسته‌ای خود را از انستیتو تکنولوژی کالیفرنیا (Caltech) زیر نظر رابرت میلیکان در آمریکا دریافت نمود.

جناب در دانشگاه سوربن فرانسه دوره لیسانس شیمی را نیز گذرانید و عازم آمریکا شد. در امریکا زیر نظر میلیکان فیزیکدان برجسته (که در سال ۱۹۲۳ به دریافت جایزه نوبل نائل آمد) ادامه تحصیل داد و پس از دریافت درجه دکترا در فیزیک هسته ای به ایران برگشت و به عنوان دانشیار دانشکده علوم به تدریس فیزیک پرداخت و از همان زمان با ایجاد و تاسیس آزمایشگاه فیزیک اتمی به پژوهش در فیزیک هسته‌ای و تربیت کارشناس اتمی مبادرت ورزید و ایرانی بود که دکترای فیزیک هسته‌ای گرفت و به عنوان چهره ماندگار فیزیک شناخته شد.

ریاست سازمان تربیت بدنی، ریاست دانشکده علوم، معاون وزیر فرهنگ، عضو موثر انجمن های علمی و بین‌المللی، عضو انجمن فیزیکدانان آمریکا، عضو فرهنگستان واژه گزینی، مدیر کل دبیرخانه دانشگاه از جمله مسوولیت‌های او بود.

عباس ایزدپناه: دامپزشکی – (۱۳۳۳ تا ۱۳۳۷)

وی تحصیلات ابتدایی خود را در مدرسه علمیه و متوسطه را در علمیه و دارالفنون پشت سر گذاشت و در سال ۱۳۰۷ برای تحصیلات عالی به فرانسه رفت و در سال ۱۹۳۲ میلادی در دانشکده دامپزشکی تولوز فرانسه تحصیلات خود را به اتمام رساند و دانشنامه دکتری در دامپزشکی از دانشکده تولوز دریافت کرد.

ایزدپناه در پست‌های ریاست دامپزشکی هنگ سوار حمله، رییس بیمارستان دامپزشکی دانشکده افسری، فرماندهی رسته دامپزشکی دانشکده افسری و رییس انجمن ملی تربیت بدنی ایران به فعالیت پرداخت و دومین سرپرست سازمان تربیت بدنی بود.

محمد دفتری: افسری – (۱۳۳۷ تا ۱۳۴۰)

وی پس از تحصیلات متوسطه به مدرسه نظام و برای کامل کردن تحصیلات، به فرانسه رفت و در مدرسه نظامی سن سیر سرگرم تحصیل شد و پس از بازگشت به ایران، در دانشکده افسری استاد شد و پس از چندی درجه سرهنگی و سپس درجه سرتیپی گرفت. وی از سوی رزم‌آرا به ریاست شهربانی رسید و محمد مصدق نیز او را به ریاست گارد گمرگ گماشت. اما

محمدحسین عمیدی: افسری – (۱۳۴۰ تا ۱۳۴۶)

وی تحصیلات خود را در مدرسه‏ آلیانس انجام داد و وارد مدرسه‏ نظامی قزاقخانه شد و درجه‏ افسری گرفت. در ۱۳۰۸ سرهنگ شد و در لشکر دوم تهران به ریاست ستاد لشکر رسید و همچنین در سال ۱۳۱۶ با ارتقا به درجه‏ سرتیپی، فرمانده‏ لشکر فارس شد. بعدها به فرماندهی لشکر کرمان و سپس به فرماندهی لشکر دو مرکز انتخاب شد. از دیگر مشاغل وی فرمانداری نظامی تهران و رییس اداره کل هواپیمایی است و در فروردین ماه ۱۳۲۶ پس از ۱۰ سال توقف در درجه‏ سرتیپی، درجه‏ سرلشکری گرفت و بازنشسته شد.

منوچهر قراگوزلو: حقوق

وی از سال ۱۳۴۶ تا ۱۳۴۷ به عنوان رییس سازمان تربیت بدنی فعالیت کرد و در حالی که دانش آموخته رشته حقوق بود اما زمان زیاد عهده دار این مسئولیت نبود.

پرویز خسروانی: افسری – (۱۳۴۷ تا ۱۳۵۰)

سپهبد پرویز خسروانی در سال ۱۳۰۱ متولد شد. او در سال ۱۳۱۹ وارد دانشکده افسری شده و در زمان سرگردی از عوامل کودتای ۲۸ مرداد بود. در سال ۱۳۴۳ به فرماندهی ناحیه ژاندارمری استان مرکزی (به مرکزیت شهر تهران) رسید و بعدها در کابینه هویدا به مدت پنج سال به معاونت نخست‌وزیری و سپس سرپرستی سازمان تربیت بدنی رسید و در سال ۱۳۵۱ با درجه سپهبدی بازنشسته شد.

خسروانی علاوه بر مناصب دولتی، مؤسس و رییس هیات مدیره سازمان فرهنگی ورزشی تاج (باشگاه استقلال فعلی) نیز بود و به همین لحاظ همواره با علی عبده صاحب بولینگ عبده (خیابان شریعتی فعلی) و مدیر باشگاه پرسپولیس رقابت داشت.

مصطفی امجدی: افسری – (۱۳۵۰ تا ۱۳۵۱)

امجدی در سال ۱۲۹۸ به دنیا آمد و پس از طی مراحل ابتدایی و متوسطه وارد دانشکده افسری شد و در سال ۱۳۱۹ در رسته توپخانه به درجه افسری رسید. او سپس دوره‌های عالی توپخانه و ستاد را طی کرد. امجدی سپس به ریاست رکن دوم لشگر گارد، فرماندهی توپخانه لشگر دو زرهی، رئیس ستاد فرمانداری نظامی، فرمانده تیپ قزوین، فرمانده مرکز توپخانه اصفهان و ریاست اداره چهارم ستاد بزرگ رسید و با درجه سپهبدی بازنشسته شد.

علی حجت کاشانی: افسری – (۱۳۵۱ تا ۱۳۵۶)

وی سپهبد و ۱۳۵۶ معاون نخست‌وزیر و تا ۲۷ مرداد ۱۳۵۵ رییس سازمان تربیت بدنی بود. سپهبد حجت پس از پیروزی انقلاب ۱۳۵۷ ایران در زندان قصر تیرباران شد. کاشانی در میان اهالی جامعه ورزش معروف به تیمسار حجت بود.

نادر جهانبانی: خلبانی – (۱۳۵۶ تا ۱۳۵۷)

سپهبد خلبان نادر جهانبانی (۲۷ فروردین ۱۳۰۷ – ۲۲ اسفند ۱۳۵۷) فرزند امان‌الله جهانبانی رئیس اسبق سازمان تربیت بدنی، معروف به «ژنرالِ چشم آبی» خلبان نیروی هوایی و بنیان‌گذار و سرپرست تیم آکروجت تاج طلایی بود.

حسین فکری: ادبیات – (۱۳۵۷)

وی لیسانسه ادبیات از دانشگاه تهران، نخستین رییس سازمان تربیت بدنی پس از انقلاب اسلامی و مربی سابق تیم ملی فوتبال ایران و باشگاه فوتبال پرسپولیس تهران بود. علاوه بر این ریاست انجمن فوتبال آموزشگاه‌های کشور، دبیر فدراسیون فوتبال، سرمربی تیم ملی فوتبال ایران، موسس باشگاه تهران جوان و دبیر کانون باشگاه‌های ایران را نیز در کارنامه دارد و در سال ۱۳۴۰ به سمت سرمربی گری تیم ملی ایران رسید و این مسئولیت را تا پنج سال بعد بر عهده داشت و در زمان مسئولیت او تیم ملی فوتبال ایران برای نخستین بار به المپیک ۱۹۶۴ توکیو صعود کرد. فکری همچنین در سال‌های ۱۳۲۸ تا ۱۳۳۱ لباس تیم ملی را به تن داشت.

وی مربی بیش از ۲۰ تیم فوتبال در زمان‌های مختلف بود؛ تیم ملی، تیم تهران، تیم باشگاه‌های بزرگی چون دارائی، پرسپولیس، عقاب، تهران جوان، تراکتورسازی تبریز و ابومسلم مشهد. او پیش و پس از انقلاب رئیس کمیته آموزش و مربیان بود. فکری همچنین سال‌ها در کیهان ورزشی قلم زد و در مجموع به «مربی‌محوری» اعتقاد داشت.

حسین شاه حسینی: شیمی – (۱۳۵۷ تا ۱۳۵۹)

شاه حسینی معاون رییس جمهوری و رییس سازمان تربیت بدنی و رییس کمیته ملی المپیک در دولت مهدی بازرگان بود و تحصیلات دوره متوسطه را در مدرسه یگانه در سرچشمه تهران و زیر نظر معلمانی سیاسی گذراند و بعد از آن به دلیل فعالیت های سیاسی از دبیرستان‌های علمیه و دارالفنون اخراج شد و به هنرستان رفت و بعد از فارغ‌ التحصیلی در هنرستان هنرسرای عالی در رشته شیمی مشغول به تحصیل شد.

مصطفی داودی: ورزش – (۱۳۵۹ تا ۱۳۶۱)

مصطفی داودی معاون رییس جمهور و رییس سابق سازمان تربیت بدنی از ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۱ و کمیته ملی المپیک از سال ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۳ در دولت محمدعلی رجایی بود و همچنین مدت‎ها به عنوان رییس فدراسیون ناشنوایان فعالیت کرد.

او معلم ورزش بود و از یاران نزدیک شهید رجایی، او ابتدا رییس ورزش آموزشگاه ها شد و سپس به ریاست سازمان تربیت بدنی درآمد. گفتنی است در آن روزگار مردانی وارد ورزش ایران شدند که تا امروز در ورزش ماندگارند و از فارغ التحصیلان مدرسه عالی ورزش بودند.

اسماعیل داودی شمسی: مهندسی – (۱۳۶۱ تا ۱۳۶۴)

وی تحصیلات خود را تا مقطع دیپلم در یزد و مدرک لیسانس را از دانشگاه اصفهان اخذ کرد. او در سال ۱۳۶۰ استاندار اصفهان شد و پس از آنکه آیت الله مهدوی کنی سرپرستی موقت هیئت دولت را قانونا عهده دار شد در عمل داودی شمسی سرپرستی وزارت کشور را بر عهده گرفت و بعدها در دوران ریاست جمهوری هاشمی رفسنجانی، داودی شمسی رییس سازمان تربیت بدنی کشور شد.

او مردی بود که کار تشکیلاتی و ساختاری می دانست و راه و رسم اداره کردن یک تشکیلات وسیع در اندازه های ورزش ایران را بله بود، اما از ورزش سررشته ای نداشت.

احمد درگاهی – (۱۳۶۴ تا ۱۳۶۸)

احمد درگاهی که از جانبازان جنگ تحمیلی بود. اطلاعی از میزان تحصیلات او مشخص نیست. او ۴ سال به سبک آزمون و خطا به رتق و فتق امور ورزش پرداخت.

حسن غفوری فرد: فیزیک – (۱۳۶۸ تا ۱۳۷۲)

غفوری فرد دارای مدرک دکترای فیزیک ذرات هسته‌ای از دانشگاه کانزاس ایالات متحده آمریکا در سال ۱۳۵۶ است. وی یک ماه پس از راهیابی به مجلس، به عنوان وزیر نیرو منصوب شد.

وی که استاد تمامی دانشکده مهندسی برق دانشگاه صنعتی امیرکبیر، استانداری خراسان، نمایندگی مردم خراسان و تهران در مجلس شورای اسلامی را در کارنامه داشت، در انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۱۳۸۰ شرکت کرد که به موفقیت نرسید.

مصطفی هاشمی طبا: نساجی – (۱۳۷۲ تا ۱۳۸۰)

سید مصطفی هاشمی‌طبا، وزیر صنایع در دولت‌های محمدجواد باهنر و موسوی، معاون رییس جمهوری و رییس سازمان تربیت بدنی در دولت دوم هاشمی رفسنجانی و دولت اول خاتمی و همچنین مدتی رییس کمیته ملی المپیک جمهوری اسلامی ایران بوده است. گفتنی است وی از رقبای سیدمحمد خاتمی در انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۰ بود و در انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۹۶ نیز کاندیدا بود. باید خاطرنشان کرد که وی دارای مدرک تحصیلی کارشناسی ارشد نساجی از دانشگاه صنعتی امیرکبیر تهران و متخصص سیستم آنالیز از سازمان مدیریت صنعتی است.

محسن مهرعلیزاده: مهندسی مکانیک – (۱۳۸۰ تا ۱۳۸۴)

مهرعلیزاده در دولت هفتم استاندار خراسان و در دولت هشتم معاون رییس جمهوری و رییس سازمان تربیت بدنی بود و در سال ۹۶ نیز استاندار اصفهان شد که به علت قانون منع به کارگیری بازنشستگان سمت خود را ترک کرد و در حال حاضر نیز رییس فدراسیون بین المللی ورزش های زورخانه ای است. او دارای مدرک لیسانس و فوق لیسانس مهندسی مکانیک و دکترای اقتصاد مهندسی است.

محمد علی‌آبادی: عمران – (۱۳۸۴ تا ۱۳۸۸)

محمد علی آبادی رییس سابق سازمان تربیت بدنی، رییس سابق کمیته ملی المپیک جمهوری اسلامی ایران، سرپرست وزارت نفت در کابینه محمود احمدی‌نژاد و رییس سابق سازمان شیلات است. وی دارای مدرک کارشناسی ارشد راه و ساختمان و کارشناسی ارشد معماری است. گفتنی است علی آبادی همچنین معاونت وزیر راه و ترابری و معاون بنیاد مستضعفان و جانبازان، معاونت عمرانی شهرداری تهران را در کارنامه دارد.

علی سعیدلو: زمین شناسی – (۱۳۸۸ تا ۱۳۸۹)

سعیدلو آخرین رییس سازمان تربیت بدنی ایران بود، او پیش‌تر معاونت اجرایی رییس جمهوری در دولت نهم بود و سرپرستی نهاد ریاست جمهوری را بر عهده داشت. وی کارشناسی زمین‌شناسی از دانشگاه تبریز گرفت و سپس مدارک کارشناسی ارشد زمین‌شناسی اقتصادی و منابع زیرزمینی را در سال ۱۳۵۷ از آمریکا دریافت کرد و در سال ۸۲ مدرک دکترای خود را در مدیریت استراتژیک اخذ کرد.

سعیدلو در سال ۱۳۵۹ رییس کل سازمان چای کشور بود و ۲ سال بعد و در سال ۱۳۶۱ معاون مالی اداری وزارت بازرگانی شد. سعیدلو در سال ۶۴ به وزارت دفاع نقل مکان کرده و حکم معاونت بازرگانی سازمان صنایع دفاع را گرفت. بیشترین حضور سعیدلو در این سمت رقم خورد و تا سال ۱۳۷۳ معاون بازرگانی سازمان صنایع دفاع بود.

او معاونت صادراتی وزیر بازرگانی و ریاست مرکز توسعه صادرات ایران، رییس هیات مدیره شرکت فرش ایران و رییس هیات مدیره صندوق ضمانت صادرات ایران را نیز تجربه کرده است.

محمود احمدی‌نژاد در مرداد ۱۳۸۴ وی را برای تصدی وزارت نفت به مجلس معرفی کرد، اما رای اعتماد نیاورد و پس از آن به عنوان معاونت اجرایی رییس جمهوری در دولت نهم و سرپرستی نهاد رییس جمهوری رسید. او در شهریور ۱۳۸۸ با حکمی از سوی احمدی‌نژاد، به سمت ریاست سازمان تربیت بدنی منصوب شد و تا زمان انحلال این سازمان و تشکیل وزرات ورزش و جوانان در خرداد ۱۳۹۰ این سمت را عهده دار بود و پس از آن با حکم محمود احمدی نژاد به عنوان معاونت رییس جمهور در امور بین‌الملل منصوب شد.

محمد عباسی: مدیریت دولتی – (۱۳۸۹ تا ۱۳۹۲)

بعد از انقلاب اسلامی با معلمی کارش را آغاز کرد و دوره لیسانس را در دانشگاه مشهد و فوق لیسانس را در رشته مدیریت دولتی واحد تهران مرکز دانشگاه آزاد اسلامی و دوره دکترای مدیریت آموزش عالی را در واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی تهران پشت سر گذاشت.

وی همچنین تا قبل از سال ۱۳۷۶ در مشاغلی مانند معاونت استانداری، مدیرکلی ارشاد اسلامی و ریاست آموزش و پرورش استان های مازندران و گلستان مشغول به کار بود. عباسی در دوره هفتم مجلس شورای اسلامی از گرگان و آق قلا برای حضور در مجلس رای آورد و در سال دوم دولت احمدی نژاد به عنوان دومین وزیر تعاون در دولت نهم، سکان این وزارتخانه را در دست گرفت.

وی در دولت دهم ابتدا به عنوان وزیر تعاون از مجلس رای اعتماد گرفت و بعد از تصمیم قانون تشکیل وزارت ورزش و جوانان در مجلس شورای اسلامی در حالی که احمدی نژاد آن را اشتباه می دانست اما مجبور به معرفی دیر هنگام حمید سجادی به عنوان وزیر ورزش و جوانان شد که با رای اعتماد مجلس همراه نشد و احمدی نژاد نیز عباسی را با حفظ سمت، به سرپرستی وزارت ورزش و جوانان منصوب کرد. در نهایت با تجمیع وزارت تعاون در وزارتخانه‌های کار و رفاه اجتماعی، عباسی به عنوان وزیر ورزش و جوانان در دولت دهم به مجلس و به عنوان اولین وزیر ورزش و جوانان در جمهوری اسلامی مسئولیت این وزارت جدید را برعهده گرفت.

محمود گودرزی: علوم ورزشی – (۱۳۹۲ تا ۱۳۹۵)

گودرزی که یک کشتی گیر بوده، استاد تمام دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه تهران است و سابقه دبیری شورای عالی جوانان جمهوری اسلامی ایران را نیز در کارنامه دارد.

او از سال ۱۳۴۸ تا ۱۳۵۷ به ورزش کشتی پرداخته و تألیفات متعددی در زمینه ورزش دارد و مدتی را نیز به عنوان مربی ورزش کشتی در سطوح مختلف به فعالیت پرداخته است.

مسعود سلطانی فر: علوم سیاسی – (۱۳۹۵ تاکنون)

وی دارای مدرک کارشناسی ارشد علوم سیاسی و عضو هیات علمی مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلح خبرت نظام بوده است و ریاست سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، استانداری گیلان، فعالیت به عنوان معاون سازمان تربیت بدنی و نیز قائم‌مقامی مصطفی هاشمی‌طبا در زمان ریاست وی بر سازمان تربیت بدنی به مدت دو سال را نیز در کارنامه دارد.

انتهای پیام