امروز: شنبه, ۱۰ آذر ۱۴۰۳ / قبل از ظهر / | برابر با: السبت 29 جماد أول 1446 | 2024-11-30
کد خبر: 196642 |
تاریخ انتشار : 05 آبان 1396 - 23:03 | ارسال توسط :
ارسال به دوستان
پ

به گزارش مجله اجتماعی صلح خبر اجتماع > اجتماعی – مهدیا گل‌محمدی:بی‌بی‌ هاجر کف دستش را بالای لوله چراغ گردسوز کاسه کرد و بعد از فوت محکمی، شعله چندبار جا خالی داد و سپس خاموش شد. دود سفيد گردسوز و قاطي شدن بوي نفت با بوي نفتالين رختخواب‌ها، حكم بيدارباش صبحگاهي را داشت. درست مثل35سال پيش كه مادر به […]

به گزارش مجله اجتماعی صلح خبر

اجتماع > اجتماعی – مهدیا گل‌محمدی:
بی‌بی‌ هاجر کف دستش را بالای لوله چراغ گردسوز کاسه کرد و بعد از فوت محکمی، شعله چندبار جا خالی داد و سپس خاموش شد.

دود سفيد گردسوز و قاطي شدن بوي نفت با بوي نفتالين رختخواب‌ها، حكم بيدارباش صبحگاهي را داشت. درست مثل35سال پيش كه مادر به پادگان لويزان رفته و من را به بي‌بي مي‌سپرد خانه سرد و نمور بود. زير 2پتوي سربازي كف دست‌هايم را روي بازوهايم فشرده، خودم را سفت بغل كرده بودم. روز پيش براي پر كردن آب انبار حياط خانه نم‌زده بي‌بي معطل شديم و شب را همانجا به صبح رسانديم. پدر بي‌بي از كولبر‌هاي سبزه‌ميدان تهران بود و اين خانه را در پامنار براي او به ارث گذاشت. جنگ ايران و عراق كه تمام شد جنگ بين‌ پسر‌ها تازه آغاز شده بود.

خانه به نام بي‌بي بود و هر پسر گاهي با بوسيدن پله‌هاي خانه بي‌بي و گاهي با توپ و تشر زدن بهش، سهمش را مي‌خواست. مدعي بودند هر كدام‌يك دانگ از خانه را به ارث مي‌برد. بي‌بي اما جايي براي رفتن نداشت و چند سالي مي‌شد كه از غم و غصه يا از نداري خانه‌نشين شده بود. آن روز صداي جلز و ولز روغن داخل ظرف يغلبي دسته‌دار و روي چراغ‌سه‌فتيله، نويد يك نيمروي دبش بي‌بي‌پز را مي‌داد.

طاقباز خوابيده بودم كه چشمم افتاد به طبله سقف و ترك ديوار كه مانند صاعقه به لانه مورچه‌ها زده بود. گيوه‌هاي مش‌اسماعيل‌لحاف‌دوز، همسايه زيرزمين خانه پدري دم در اتاق بود و اين يعني پيرمرد كله‌صبح براي كمك خودش را رسانده بود. گفتم «مشدي نبودي دونگ حمالي پسر‌ها هم افتاد گردن من، گوني گوني خاك آوردم». مشدي عرق‌چين روي سرش را بالا و پايين كرد و گفت: «اولندش دونگ چيه پسرجان، اون دانگه. دومندش اين دانگ‌ حكايتي داره كه بايد برات تعريف كنم». بعد تعريف كرد كه در تهران قديم در انتهاي پامنار، كاروانسرايي كه بعد‌ها دانگي نام گرفته محل تجمع اهالي تفرش بوده است.

مرداني كه به واسطه سوادشان به ميرزا تفرشي مشهور و براي استخدام در ادارات به تهران آمده بودند. هر چند نفر براي خريد يك دست لباس، جفتي نعلين، شال و عبايي اشتراكي پول وسط مي‌گذاشته‌اند. اين رسم بعد‌ها ميان تهراني‌ها به دانگ گذاشتن شهرت بيشتري گرفت». چندي بعد با كدخدامنشي مش‌اسماعيل، پسرها دست از سهم‌خواهي برداشتند. زن همسايه براي بي‌بي پارچه‌ چادري آورد و خودش آن‌را با صابون خياطي نقطه‌چين كرد و بريد.

بعد از ظهر آن‌روز بي‌بي زنبيل به‌دست با گالش مشكي و كف قرمز، چادر نو به سر با قدم‌هاي پنگوئني هميشگي‌اش رفت تا يك كيلو سبزي كوكو و نيم كيلو گوجه‌فرنگي بخرد. انگار راستي‌راستي خانه‌نشيني بي‌بي از بي‌چادري بود.

Let’s block ads! (Why?)

RSS

اگر خبر یا گزارشی دارید از بخش خبرنگاران RSS برای ما ارسال نمایید.

خبرنگاران RSS

قوانین خبرنگاران RSS

  1. در صورت تمایل اعلام نمایید تا اخبار و گزارش ها با نام خود شما منتشر گردد.
  2. شما می توانید از بخش خبرنگاران RSS، اخبار و گزارش های خود را ارسال نمایید.
  3. شما می توانید اخبار و گزارش ها را به ایمیل solhkhabar@yahoo.com ارسال نمایید.
  4. لطفا در ارسال اخبار و تصاویر و گزارش های خود قوانین و مقرارت را رعایت فرمایید.
  5. از ارسال مطالب خلاف عفت عمومی اکیدا خودداری فرمایید.
  6. از ارسال کاریکاتورهای توهین آمیز یا تصاویر موهن اکیدا خودداری فرمایید.
  7. رعایت کپی رایت در مطالب ارسالی الزامی است.
  8. در صورت مشاهده تخلف پس از تذکر ، حساب کاربر خاطی بلافاصله حذف می گردد.

گروه وبگردی RSS

منبع خبر ( ) است و صلح خبر | پایگاه اخبار صلح ایران در قبال محتوای آن هیچ مسئولیتی ندارد. چنانچه محتوا را شایسته تذکر میدانید، خواهشمند است کد خبر را به شماره 300078  پیامک بفرمایید.
    برچسب ها:
لینک کوتاه خبر:
×
  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسطصلح خبر | پایگاه اخبار صلح ایران در وب سایت منتشر خواهد شد
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد
  • لطفا از تایپ فینگلیش بپرهیزید. در غیر اینصورت دیدگاه شما منتشر نخواهد شد.
  • نظرات و تجربیات شما

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

    نظرتان را بیان کنید