شهرام عطارزاده در گفت و گو با صلح خبر، نقش مدارس فوتبال خوزستان در پیشرفت این رشته را ناکافی دانست و اظهارکرد: نسبت به گذشته که تأسیس مدارس فوتبال مرسوم نبود، در حال حاضر برخی موفق شده‌اند کارهای اولیه‌ای در این زمینه انجام دهند اما چون نظارت چندانی بر این اقدامات وجود ندارد، فکر می‌کنم که باید خیلی بهتر از این آموزش داده شود.
وی بیان کرد: مربیانی که در این رده سنی فعالیت می کنند باید بهتر آنالیز شوند و هر کس از راه می‌رسد، مدرسه فوتبال باز نکند.
این پیشکسوت، داشتن زمین استاندارد را از حداقل ملزومات مدارس فوتبال خواند و گفت: نخستین فاکتور یک مدرسه فوتبال خوب، داشتن یک زمین با کیفیت است و نباید در هر زمین یا چمن مصنوعی اقدام به آموزش کرد. مگر می‌شود در یک زمین با ابعاد ۳۰×۲۰ و یا ۳۰×۴۰ متر به بچه‌ها فوتبال آموزش داد؟ شاید بشود برخی از تاکتیک و فن‌ها را در این زمین‌ها آموزش داد اما خیلی چیزها را هم نمی‌شود به بچه‌ها یاد داد. نخستین شرط وجود یک زمین استاندارد است و حتی بازیکنان نونهال هم باید زمین بزرگ را ببیند و بزرگی و عظمتش را حس کنند.
وی افزود: دومین فاکتور مهم استفاده از مربیان کارکرده است. باید از مربیانی استفاده کرد که دارای مدرک بوده و تجربه این کار را داشته باشند. شرط بعدی این است که شما بدانید از این مدرسه فوتبال می‌خواهید به کجا برسید. مگر می‌شود در ۳ ماه یک بازیکن را کشف و تربیت کرد؟ این کار باید استمرار داشته باشد. مدرسه فوتبالی که استمرار نداشته و در طول سال دایر نباشد، اصلاً مدرسه فوتبال نیست.
عطارزاده بیان کرد: بعد از این موارد، مباحثی مانند آموزش و برنامه‌ریزی پیش می‌آید، این‌که خانواده‌ها چگونه حمایت کنند و غیره. این مسائل خود یک بحث طولانی است و هر کدام زیر شاخه‌های بسیاری دارد. وسایل اولیه و تمرین از ملزومات دیگر یک مدرسه فوتبال خوب است. مگر امکان دارد که ۱۰۰ بازیکن را با ۱۰ کاور و ۲۰ توپ راهی زمین کرد؟ همچنین رده‌های سنی باید تفکیک شود و هر رده باید مربی خودش را داشته باشد. کدام یک از این شرایط در مدارس فوتبال وجود دارد؟
وی با بیان این‌که متاسفانه نظارت کافی روی مدارس فوتبال وجود ندارد، ادامه داد: هیچ‌کس نظارت نمی‌کند که تعداد افراد ثبت‌نام شده چقدر است و آیا آموزشی به بازیکنان داده می‌شود یا خیر؛ از طرف دیگر، معدودی از مدارس فوتبال که انصافا خوب کار می‌کنند از توجه لازم برخوردار نبوده و حتی می‌توان گفت نسبت به مدارسی که به دنبال درآمدزایی هستند از اهمیت کمتری برخوردارند.
کاپیتان سابق استقلال اهواز در دهه ۷۰ با اشاره به نقش سازندگی تیم‌های مدارس عادی در گذشته، گفت: در شرایط فعلی تعامل بین وزارت آموزش و پرورش و وزارت ورزش و جوانان صفر است و مدارس عادی ما هیچ نقشی در تربیت بازیکن ندارند، در حالی که استعدادها باید از مدارس کشف شوند، همان‌طور که در گذشته بازیکنان زیادی با کمترین امکانات از همین مدارس کشف شدند. متاسفانه در حال حاضر حتی زنگ‌های ورزش هم ارزش چندانی برای مدارس ندارند.
وی آکادمی و مدرسه فوتبال را ۲ بخش جدا از هم دانست و ادامه داد: آکادمی و مدرسه فوتبال هر کدام تعریف جداگانه‌ای دارد. وقتی کسی آکادمی دایر می‌کند باید در تمام زمینه‌هایش آکادمیک باشد. بازیکن باید از نظر تغذیه، آموزش، مسائل روحی و روانی و تحصیلی زیر نظر آکادمی باشد. این در حالی است که من مدارس فوتبالی را سراغ دارم که به بازیکنش در طول تمرین حتی یک لیوان آب نمی‌دهد!
انتهای پیام
